พระตำหนักเจ้าปลุก  ตั้งอยู่ที่บ้านกลาง หมู่ที่ 4 ตำบลเจ้าปลุก อำเภอมหาราช จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ปัจจุบันเรียกว่า วัดหน้าวัว (ร้าง) สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นสมัยต้นรัชกาลสมเด็จพระนารายณ์มหาราชพร้อม ๆ กับที่โปรดให้ปฎิสังขรณ์เมืองลพบุรีเป็นราชธานีสำรองโดยสร้างเป็นพระ    ตำหนักประทับร้อนกลางทาง  เวลาเสด็จพระราชดำเนินจากพระนครศรีอยุธยาไปเมืองลพบุรีจากหลักฐานเอกสาร เช่น จดหมายเหตุของบาทหลวง เดอ ซัว ซีย์ และบาทหลวงตาชาร์ด ซึ่งเดินทางมาพร้อมกับคณะราชทูตฝรั่งเศส เมื่อ พ.ศ. 2228 กล่าวว่า ได้เดินทางจากกรุงศรีอยุธยาเพื่อไปเมืองลพบุรี  ได้พักแรมกลางทางที่เรือนรับรอง ได้เห็นหมู่พระตำหนักของพระเจ้าแผ่นดินซึ่งตั้งอยู่ใกล้ ๆ เรือนรับรองประกอบด้วย พระตำหนักใหญ่และเล็กหลายองค์ที่สร้างขึ้นในระยะเวลาต่างกัน ทั้งเก่าและใหม่ เป็นต้น  และจากพระราชนิพนธ์ระยะทางเสด็จประพาสมณฑลอยุธยา  เมื่อ พ.ศ. 2421 ในรัชกาลที่ 5 ทรงกล่าวถึงตอนหนึ่งว่า “ถึงบ้านเจ้าปลุกที่สร้างอยู่ริมทุ่งข้างซ้ายมือราษฎรว่าเป็นวัดปราสาทแต่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรับสั่งว่ามิใช่วัดเป็นปราสาทที่ประทับร้อนของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช สำหรับระยะทางเสด็จพระราชดำเนินเข้ามาเมืองลพบุรี” นอกจากนั้น หลักฐานจากการขุดแต่งและบูรณะของหน่วยศิลปากรที่  1 ในปีงบประมาณ 2535 พบว่า ซากโบราณสถานก่ออิฐถือปูนดังกล่าว ที่เหลืออยู่ในขณะนี้มีทักษะทางศิลปะ สถาปัตยกรรมสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราชอย่างชัดเจน